Τι είναι οι ισοφλαβόνες?

Οι ισοφλαβόνες είναι μια κατηγορία φλαβονοειδών που απαντάται κυρίως σε μέλη της οικογένειας των φασολιών Fabaceae (Leguminosae). Υπάρχουν, παρόλ' αυτά, πρόσφατες ενδείξεις ότι οι οικογένειες φυτών Rutaceae, Cannabaceae και Solanaceae επίσης παράγουν ισοφλαβόνες. Όταν καταναλώνονται, οι ισοφλαβόνες θεωρείται ότι δρουν ως φυτοοιστρογόνα. Με τη δέσμευση τους από τους υποδοχείς οιστρογόνων, είναι πιθανό οι ισοφλαβόνες να επηρεάσουν την παραγωγή ορμονών και ενζύμων.

Χρώμα

Οι ισοφλαβόνες δεν είναι τόσο διαδεδομένες όσο άλλες κατηγορίες φλαβονοειδών. Oι πιο γνωστές ισοφλαβόνες όπως η δαϊδεζίνη, η γενιστεΐνη και η βιοχανίνη Α, συναντώνται σε διάφορα χρώματα.

Πού αλλού υπάρχουν;

Υπάρχουν στους σπόρους σόγιας, στο κόκκινο τριφύλλι, στο λευκό τριφύλλι (σπόροι) και στους σπόρους κάνναβης.

Σχετικές έρευνες

Η εις βάθος κατανόηση των οφελών της κατανάλωσης ισοφλαβονών παραμένει υπό διερεύνηση.

Το 2001, το Ινστιτούτο Χημείας και Τεχνολογίας Τροφίμων στη Βιέννη εξέτασε τα εκχυλίσματα των ισοφλαβονων γενιστεΐνη, δαϊδεζίνη και βιοχανίνη Α. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ενώσεις είχαν "υψηλή ικανότητα δέσμευσης ελεύθερων ριζών", που σημαίνει ότι είχαν την ικανότητα να μειώσουν την παραγωγή ελεύθερων ριζών.

Ως μέρος μιας μελέτης σε ζώα το 2005^[1], Κινέζοι ερευνητές τόνισαν τις αντιοξειδωτικές επιδράσεις των ισοφλαβονών σόγιας σε αρουραίους σε διάστημα τεσσάρων εβδομάδων. Σύγκριναν τις μετρήσεις που έκαναν στο συκώτι των ζώων πριν και μετά τη χορήγηση, και διαπίστωσαν ότι οι ισοφλαβόνες επηρέασαν την παραγωγή αντιοξειδωτικών ενζύμων. Ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των ελεύθερων ριζών οξυγόνου μειώθηκε.

Μια διατριβή που πραγματοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Χημικής Τεχνολογίας στην Πράγα επεσήμανε^[2] την παρουσία ισοφλαβονών σε φυτικές οικογένειες εκτός της οικογένειας Fabaceae. Η μελέτη εξέτασε επίσης την πιθανή ευεργετική επίδραση των ισοφλαβονών στον καρκίνο του μαστού και του προστάτη, στην εμμηνόπαυση, στην οστεοπόρωση και στις καρδιαγγειακές παθήσεις.

Ασφάλεια και παρενέργειες

Οι ισοφλαβόνες φαίνεται να γίνονται καλά ανεκτές από τον ανθρώπινο οργανισμό, ενώ η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων δεν διαπιστώνει δυσμενείς επιπτώσεις. Ωστόσο, υπάρχουν αντικρουόμενες ενδείξεις σχετικά με την επίδρασή τους στους υποδοχείς οιστρογόνων. Οι προκλινικές μελέτες^[3] υποδεικνύουν έναν πιθανό κίνδυνο που συνδέεται με την υπερβολική πρόσληψη ισοφλαβόνης σόγιας σε γυναίκες με ιστορικό καρκίνου του μαστού.

Μια κοινώς αποδεκτή πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει σημαντική έλλειψη δεδομένων σχετικά με τη μακροπρόθεσμη επίδραση των ισοφλαβονών.